Mijn harpen III

III Kentigern

De Kentigern is gebouwd naar Middeleeuws model door Graham Muir van Ardival Harps in Strathpeffer, Schotland. Dit kleine harpje is een lieveling die me door moeilijke momenten hielp met zijn zachte stem. Sinds 2012 kamp ik namelijk met de gehoorstoornis hyperacusis, die in tijden van stress zeer belemmerend optreedt en me heeft doen besluiten dat professioneel optreden op trompet tot het verleden behoort.

De naam Kentigern verwijst naar de stichter en patroonheilige van Glasgow, Saint Mungo, die in het Welsh de naam Cyndeyrn Garthwys droeg, en in het Latijn Kentigernus.

De Kentigern is een harp met 23 snaren, zonder haakjes, met darmsnaren (BowBrand). Toevallige verhogingen kun je spelen door de snaar aan de bovenkant tegen de hals te duwen- dat is een zeer oude techniek die nog steeds deel uitmaakt van het brede spectrum aan effecten dat mogelijk is op de harp. Deze harp werd, volgens de beschrijving op de website van Ardival, ontworpen naar een 12-de eeuwse tekening uit St. Blasien met de vermelding cythara anglica, ofwel Engelse cythara (lier).

Bijzonder is dat met het leren bespelen van deze harp, andere, interessante technieken aan bod komen. Bij Ardival is men gespecialiseerd in onderzoek naar en het bouwen van harpen uit het verleden van met name Schotland, maar ook de andere Keltische gebieden die deel uitmaken van de Britse eilanden. Rondreizende barden verspreidden naast nieuws ook natuurlijk de brede cultuur onder de verwante volkeren, waardoor een uitwisseling van invloeden tot stand kwam.

Op deze kleine harp speel je met aanvullende handen ("coupled hands") en met andere zeer oude technieken, bestudeerd door Ann Heyman, Bill Taylor, Paul Dooley en anderen, gebaseerd op de speeltechniek van de historische clarsach, de Iers-Schotse harp met metalen snaren. De Kentigern heeft, zoals ik hierboven reeds schreef, darmsnaren en is dus een ander instrument dan de clarsach, maar het is fijn om sommige techniekjes toe te passen omdat het, net als de clarsach, een instrument is met een beperkt aantal snaren.

Karen Marshalsay publiceerde een boek over deze technieken, die veelal gebaseerd zijn op het Welshe Robert Ap Huw Manuscript.

Natuurlijk is deze harp ook heel geschikt voor andere, simpele manieren van harpspel, zoals meditatief spelen en improviseren, begeleiding bij zang en muziektherapie. Daarom is het zo'n leuk instrument!