Mijn harpen IV

IV Double-strung harp - een dubbele rij snaren.

Naast de Keltische volksmuziek heb ik altijd een grote voorkeur gehad voor oude muziek. Wat is dat eigenlijk, oude muziek? Het hangt er een beetje van af hoe je dat begrip interpreteert, natuurlijk: voor sommige mensen kan muziek van vorig jaar al oud zijn!

De muziekgeschiedenis hanteert, net als die van de overige kunsten, bepaalde stijlperioden. Kunst uit zo'n stijlperiode heeft typerende kenmerken. Zo hebben we meestal wel een indruk van de Middeleeuwen en de Renaissance ,van hoe de wereld er toen ongeveer uitzag, met kastelen, ridders, kloosters en minstrelen. Denk aan schilderijen van Memling of Jeroen Bosch. En bij het horen van muziek uit de tijd van Beethoven, begin19de eeuw, komen andere beelden in gedachten; bijvoorbeeld van Napoleon en Waterloo, of walsen in Wenen.

Oude muziek is een verzamelnaam voor de muziek uit de Middeleeuwen en de Renaissance, met een uitloopje naar de Vroeg-Barok.

De vorige keer vertelde ik over mijn Kentigern, die heel geschikt is voor muziek uit de Middeleeuwen. De harp nu die hier is afgebeeld, is gebouwd om muziek te kunnen spelen uit de late Middeleeuwen en de Renaissance. Het is geen kopie van een historisch instrument, maar wel gebouwd naar de ideeën die de instrumentenmakers in de 16e eeuw uitprobeerden. Men was op zoek naar een harp die alle tonen van een klavier zou kunnen laten klinken: zowel de witte als de zwarte toetsen, een chromatisch instrument dus. Dat resulteerde aanvankelijk in een harp met een dubbele rij snaren. Later werd nog een derde rij snaren toegevoegd, en ontstond de zogenaamde triple harp. Maar mijn harp is dus een tussenvorm, met twee rijen snaren.

Net als de Kentigern heeft deze dubbelsnarige harp een andere, zachtere klank dan "moderne" harpen. Dit instrument is een stuk groter dan de Middeleeuwse harp, met langere snaren die een lagere spanning hebben dan die van de haakjesharpen. Ook is de klankkast anders: zowel de Kentigern uit deel III als deze harp hebben een klankkast die in één blok hout werd uitgehold, naar oorspronkelijke, historische bouw.

Deze harp werd gebouwd door Robin Ward in Engeland. Ward komt van oorsprong uit Nieuw-Zeeland, waar hij uit noodzaak tijdens zijn studie zijn eerste triple harp bouwde. Hij vestigde zich uiteindelijk in Engeland, waar het voor hem mogelijk bleek om zich als harpist en harpbouwer een bestaan op te bouwen. Op Robin's website zijn de modellen die hij maakt te zien en te horen. Ook zijn haakjesharpen zijn zeer de moeite waard. Wanneer iemand een harp zoekt die speciaal voor hem of haar zal worden gebouwd, redelijk van prijs is, dan kan de wachtperiode die er nu eenmaal is, niet echt een belemmering vormen. Want een harp die voor jou wordt gebouwd, dat geeft een bijzonder gevoel. Ik voel me zeer verbonden met mijn speciale harpen maar besef dat dit niet voor iedereen zo geldt.

Op deze harp geef ik geen les. Ik heb hem gekocht omdat ik een andere bijzondere harp miste. Ik had deze harp namelijk terugverkocht aan de oorspronkelijke eigenaresse, die hem op haar beurt vreselijk miste! Maar daarover een andere keer.