Harpen die passeerden I

Arpa de dos órdenes - Tim Hobrough

Deze harp heeft, net als de vroege arpa doppia in de vorige blog, twee rijen snaren. De snaren op deze Spaanse arpa de dos órdenes kruisen elkaar echter. Manuel Vilas, een Spaanse harpist en oude muziek-specialist, laat iets van de techniek zien in zijn uitvoering van Albarillo e Jácaras.

Vilas bespeelt op dit filmpje eenzelfde harp die, naar een origineel uit 1704 van Pere Elías (Barcelona), gebouwd werd door Pedro Llopis.

Toen ik de bekende Engelse harpist Andrew Lawrence-King in 2007 tijdens het Edinburgh International Harp Festival hoorde met muziek van, onder anderen, Lucas Ruiz de Ribayaz, was ik op slag verliefd op zowel muziek als instrument.

Thuisgekomen, ging ik vastbesloten op zoek naar

mogelijkheden om deze harp te kunnen uitproberen,

en ook om kennis te maken met de Spaanse muziek uit de barokperiode. Gelukkig vond ik

Hannelore Devaere in Vlaanderen die niet alleen bereid was me de beginselen te leren, maar zelfs om haar eigen arpa aan mij uit te lenen! En dat is de harp op de foto links, een harp gebouwd door de in Schotland wonende Canadese bouwer Tim Hobrough. Hobrough kan met recht een pionier worden genoemd wanneer het gaat om de reconstructie van historische harpen in de jaren '80 en '90 van de vorige eeuw. Zijn harpen klinken prachtig en hebben karakter.

Ik heb deze harp na een tijd van Hannelore gekocht en met veel liefde bespeeld- tot ik té weinig tijd kreeg om haar lessen goed voor te bereiden. En dus ging de harp na enkele jaren terug naar Brugge, omdat Hannelore hem miste, en omdat ik het zonde vond dat het instrument te weinig werd bespeeld. Ik mis deze harp nu zelf; de klank is zo speciaal, de expressie zo breed...

De foto rechts toont Andrew Lawrence-King, met zijn eigen Hobrough arpa, tijdens het bewuste festival te Edinburgh. Lawrence-King maakte een beroemd geworden CD-opname van de muziek uit Ribayaz' theoretisch werk Luz y Norte Musical, de moeite waard om op te duiken en te beluisteren!