Harpen die passeerden II

Elektro-akoestische verkenningen -

Ravenna

In een voorlopig laatste bericht over dit onderwerp: de Dusty Strings Ravenna 26.

De Ravenna is een zeer populair instrument dat in de werkplaats van Dusty Strings te Seattle, USA, is ontwikkeld en daar nog altijd wordt geproduceerd. Ik kocht deze kleine harp om met de mogelijkheden van de elektro-akoestische harp kennis te maken. Maar wat is dat, een elektro-akoestische harp?

Het klinkt ingewikkelder dan het is. Het betreft een harp die zowel versterkt als onversterkt bespeeld kan worden, het is namelijk een tussenvorm (hybride) tussen de " gewone" harp en een elektroharp. Waar kun je dat snel aan zien? Aan de klankkast! Een harp heeft, om gehoord te worden, een klankkast nodig, net als een gitaar of viool. Een klankkast is een soort houten doos die de trillingen van de snaren versterkt, zodat ook andere mensen dan de muzikant het geluid kunnen horen. ;) Deze opmerking is grappig bedoeld, maar geeft tegelijkertijd ook wel aan dat die klankkast een essentieel onderdeel is van een harp!

Experiment: wanneer je een elastiekje tussen de vingers laat trillen, dan hoor je zelf héél misschien iets, als je goede oren hebt. Maar gebruik je bijvoorbeeld een lucifersdoosje aan de ene kant, of houd je de hand tegen een kast, dan hoor je het geluid heel duidelijk. Dat is het nut van een klankkast: de trilling wordt hoorbaar door de versterking die de ruimte in het doosje of de kast geeft.

Boingggg.

Elektroharp

Wanneer het geluid nu op een andere manier wordt opgepikt, namelijk door middel van elektrische sensoren bij de snaren die de trillingen doorgeven aan een versterker, dan is er in feite geen klankkast nodig en kan het instrument op een andere manier worden vormgegeven. Klik op Camac elektro-haakjesharp om te zien hoe een echte elektroharp eruit ziet. Waar normaal de klankkast te zien is als een taps uitlopende box, zit nu een simpele "plank" waar de sensoren in zijn verwerkt. Niks klankkast!

De elektroharp is in feite een compleet ander instrument, heel populair bij jonge harpisten die aan de slag willen met jazz- en popmuziek en gebruik willen maken van alle extra mogelijkheden die beschikbaar worden met dit systeem. Met (gitaar-)pedalen wordt het mogelijk om allerlei geluidseffecten te bereiken, zoals bijvoorbeeld echo of vervorming, maar ook om jezelf te kunnen begeleiden door stukjes (loops met een loopstation) op te nemen en vervolgens af te spelen. En daar speel je dan vervolgens weer wat nieuws overheen!

De elektro-akoestische harp combineert de mogelijkheden van beide harpsoorten enigszins- het geluid dat je maakt tijdens het spelen komt zowel uit de (houten) klankkast als uit de geluidsspreker die je hebt aangesloten. Je kunt er trouwens voor kiezen om uitsluitend akoestisch te spelen en dat is ook gemakkelijk. Het hóeft dus niet per se, dat versterken, in tegenstelling tot de elektroharp hierboven, die geen klankkast heeft, en dus altijd ingeplugd moet worden.

Deze kleine Ravenna liet me experimenteren met de mogelijkheden die de (gitaar-)pedalen bieden. Dat was heel erg leuk, maar toch niet helemaal mijn passie. En daarom vond dit harpje een fijne nieuwe bestemming bij een meisje dat graag als straatmuzikant optreedt. De link leidt naar een leuk duo in de straten van Londen!

Niet alle Ravenna's hebben overigens dat ingebouwde pick-up systeem: het is een optie die de fabriek biedt. De Ravenna is een leuke instapharp ook zonder dat extraatje, en het model wordt in twee maten gebouwd: met 26 snaren, of het iets grotere standaardmodel met 34 snaren. Dat laatste aantal snaren is overigens min of meer de norm voor haakjesharpen, maar er zijn zeker ook kleine harpen met meer snaren.

Tot zover de instrumenten. O ja, er is nog een kora. Maar daar vertel ik later nog wel eens wat over.